பதற்றத்திலிருந்து பயமின்மைக்கு....
இந்த தற்காப்பு நாட்களில், உலக சினிமாவும், கொரோனா இல்லாத செய்திகளுக்கும் , மட்டுமே முன்னுரிமை கொடுப்பது என்கிற தீர்மானத்துடன், தொடர்ந்து உலக சினிமா பார்த்தல் எனும் மாரத்தான் ஒன்றை, எனக்கு நானே என வகுத்துக்கொன்டேன். மாரத்தான் முடித்தபின் வரப்போகும் சுதந்திர அல்லது வெளியே செல்ல அனுமதிக்கப்படும் , நாட்கள் பற்றி யோசிக்கையில் சில தகவல்கள் , சில சொற்களுடன் தானாகவே வந்து இணைந்து கொண்டது .
''விட்டதை பிடித்தல்''- எனும் இழந்ததை அடைதல்
படித்த, படிக்காத ,எனும் அனைத்து மனமும் இணையும் இடம்
.
ஹூண்டாய் ஒரு நிறுவனமே இப்படி என்றால், எத்தனை நிறுவனங்கள் , எத்தனை துறைகள், உலகெங்கும் .
இந்த படம் முடிகையில் இயல்பாக மனதில் தோன்றிய சொல், ''நுகர்வு வெறி'' அதை தொடர்ந்து. நம் மரபில் உள்ள நேர்மறை சொல்.
'' மிதம் புக்த்வா ''-
எனும் சொல்லாட்சி ,அதாவது மிதமாக உண்ணுதல். இதை உணவு என்கிற அர்த்தத்தில் மட்டும் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டியதில்லை . மிதமாக நுகர்தல் என்றே கருதலாம். உணவு , பேச்சு ,மனம் ,உணர்ச்சி என அடுக்கிகொண்டே செல்லலாம்.
இதோ நடை திறக்க இருக்கிறது , நாம் பதட்டமாக பாய்ந்து சென்று , ஒருமாத காலமாக அழுத்தி வைத்திருந்த 'நுகர்வு வெறியை ' நிரப்பிக்கொள்ள போகிறோமா, அல்லது நம்முள் எங்கேனும் சற்று சமநிலை இருக்கிறதா, ' பதற்றப்பட ஒன்றுமில்லை என்று நமக்கு நாமே சொல்லி வைத்திருக்கிறோமா ? என்பதை இன்னும் அடுத்த பத்து நாட்களில் சுய பரிசோதனை செய்து கொள்ளலாம் .
நிச்சயமாக , நம் மரபில், குல வழக்கத்தில், ஊர் கட்டுபாட்டில், ஆசிரியர் சொல்லில் , ஞான நூல்களில், பயிற்சி முறைகளில் என எங்காவது ஒரு பாதை நமக்கென திறந்திருக்கும் . அதை அடைவது மட்டுமே , பதட்டத்தில் இருந்து பயமின்மைக்கு சென்று சேர வழி.
நமது இன்றைய தேவை ,
அஸத்தோமா ஸத் கமய
{ பொய்மையில் இருந்து மெய்மை நோக்கி }
தமசோமா ஜோதிர் கமய
{ இருளிலிருந்து ஒளியை நோக்கி }
ம்ருத்யுர்மா அம்ரிதம் கமய
{ மரணத்திலிருந்து மரணமின்மைக்கு }
அல்ல,
பதற்றத்திலிருந்து பயமின்மைக்கு செல்லும் பயணம் மட்டுமே.அது ஒரு கல்வி என, ஞானம் என, நம் வேரில் இருக்கிறது அதை அடைக .
